Ga naar de pagina-inhoud

De Ideale Man

 

Het heeft 2 jaar geduurd, het einddiploma is alweer niet in zicht, het ging niet altijd over rozen, ik ben zelf geen ideale man maar ik kon wel rekenen op de ideale mensen … Het vierde Nederlandstalige plaatje is af.

Het Plaatje” (2003) was een losstaand iets. “Slimmer dan de Zanger” (2006), “De Hemel in het Klad” (2008) en “De Ideale Man”(2010), lijken achteraf een soort drieluik. Er zit logica en continiuiteit in de betrokkenen (De Groep, Jo Francken, Motormusic, Bob Porter etc.), het soort nummers, het geflirt met de wereldmuziek, de werkwijze, (nummers tijdens shows uitproberen …).

We waren echt vertrokken van 30 nummers, dat bleek in de praktijk nogal onpraktisch, want je maakt toch geen nummer met de gedachte “we zien wel …”

De titel van een plaat en een toer, moet je in deze tijd al een jaar bijvoorbaat doorgeven … Het is een grap uit het titelnummer. Maar onlangs was er “Het Perfecte Plaatje” een programma op de VTM waarin ik, tot ontsteltenis en onbegrip van mijn gezin, aangeduid werd als Perfecte Echtgenoot. Geen ramp, enquetes stellen zelden iets voor, maar mensen begonnen de plaattitel en dat programma te verwarren, en te denken dat er een verband is, absoluut niet dus.

Gaat “De Ideale Man” dan wel ergens over? Mogelijk; het onvermogen van mezelf en mijn soortgenoten om te voldoen aan de plaattitel. In de 14 nummers zijn mannen aan het woord met kosten aan (mooipraters, simplisten, gekneusde zielen, neuroten , psychopaten, of – zoek dekking – een romanticus!)

Ik wil niet sentimenteel worden, maar het is ongelooflijk wie ik de laatste tijd zoal mag bellen om muzikale redenen. Naast ‘Het Ideale Groepje’ hebben we er nog een rist Special Guests bij gehaald. De Reden is, wij spelen vaak een soort wereldmuziek, op plaat is het dan soms leuk om “the real” in huis te halen. Akkoord, de Aboriginal komt uit Antwerpen en de Slangenbezweerder uit Gent, maar vind ze maar eens beter en toonvaster dan Dick Van Der Harst en Carlo Mertens… Jo Francken en ik raken stilaan zowat thuis in de wereld van de udu’s, de tabla’s, de djerboukans, de bendirs, de didgeridoo’s, de slangenbezweerderschalmeien , de gebedsorgeltjes, de scheve Balkan fanfares, de Euphoniums, de tenor- en kindergitaren, goed klinkende pannen, woestijnzangers, Congolese kerkkoortjes, mondharmonicas met Sherman filter, Bollywoodsitars, paraplu gedraaide accordeons , de bastuba’s , tenorhoorns en leadzangers met een handleiding …

Dus graag ook bescheiden merci aan Alicia Keys, omdat ze zich laat coveren door “niet echt de Belgische Alicia Keys” …

We hebben de laatste maanden niet in eigen land gespeeld (ik moet zeggen nauwelijks, want we deden wel Sfinks Mixed met special guests enzo). We speelden wel in Nederland. Het is een oud verhaal dat ik daar bekend sta als TV-mens, en dat het nog wel een tijdje zal duren vooraleer ik er als muzikant de concurrentieslag met mezelf volledig win.

Maar toch is er hoop, die kleine theaterconcerten vorig seizoen gingen goed. Dat is dan weer het voordeel; in Nederland kunnen ‘Het Groepje’ en ik een publiek nog echt kompleet verbazen.

Mogelijk nog moedgevender waren een paar festivals, waar we deze zomer mochten aantreden; het was bv. mooi weer bij Feest op het Plein in Alkmaar dus iedereen was er … en de geboortestad van Marco Borsato was ons goedgezind en vond ons niet misstaan in een context van Frank Boeyen, maar ook Brigitte Kaandorp, leuk gezelschap kortom …

In Den Haag was het dan weer heel wild, er blijken daar ook andere mensen te wonen dan driedelige politici, we mochten het Stadsfestival afsluiten, op zo’n Marktrockplein, en mede dankzij The Amsterdam Klezmer Band , die voor ons de Hagenezen in hogere sferen brachtten, konden we er spelen alsof het een thuismatch was.

De DIM-toer begint hier op 7 Oktober in de AB in de hoofdstad, in Nederland wordt het 2011!

Het Groepje (Mike & Ivan Smeulders, Emile Verstraeten, Piet Van den Heuvel & Abdellah Marrakchi spelen samen zowat alle instrumenten die ik ken en zingen als nachtegalen die ik in eigen keel nooit aantref …) staat scherp, we hebben snode plannen. We willen voor opwinding zorgen, dat is eigenlijk ons belangrijkste doel …

Ik doe de eerstkomende tijd geen tv, omdat the best of both worlds niet bestaat.

Misschien nog even iets over timing. Ik besef dat ik verdacht word van buitensporige energie, dat is een misverstand, mijn leven verloopt (volstrekt niet dankzij mij) goed georganiseerd dat is alles.

Het ware mogelijk spectaculairder geweest hadden we pas over 10 jaar met dit plaatje komen aandragen. Maar we worden allemaal een jaartje ouder, ik ga niet zeggen dat de tijd dringt, maar toch. Trouwens dit plaatje is bestemd voor de eeuwigheid, wanneer die eeuwigheid begint is eigenlijk een detail.

Euhg … om aan te tonen dat comebacks niet altijd leuk zijn en dat je soms beter gewoon doorgaat met biljarten … Er was eens een jongetje dat na een hele tijd zijn cavia nog eens wou aaien, het jongetje was intussen een man … hij groef zijn cavia op en merkte dat dat skeletje toch minder warm voelde dan dat pelsje vroeger. Daarom ondermeer …